من چی میگم؛ تو چی میگی...
بسم الله الرحمن الرحیم
هر چی ازش دورتر می مونی بیشتر سمتت میاد. طرفش که میری خودشو ازت دور می کنه.
خیابون حافظ کار داری، صدات می کنه. باید یک ساعت بری تا بهش برسی. تو مشتته ولی ازت فرار می کنه.
گاهی وقتا مثلن شبا؛ دیگه همه ی اونایی که هرشب زنگ می زنن تلفناشونو زدن و ما منتظر تلفنی نیستیم؛ و زنگ میزنه تلفن. اما اونی که پشت خطه پسرِ پسرِ پسرعمویِ باباس. و فقط زنگ زده حالتونو بپرسه بعدِ چن وقت.
هر چقد انتظار بکشی بیشتر دلت برای خودت می سوزه. چون به هیچ کس نگفتی که رویاهای توی سرت چیه و دیگران راجع به تو چه جوری فکر می کنن. چون شوخیایی که می کنی شور به در شدن!!! و اینجاس که در حقت ظلم شده...
وضعیت تأهل و تجردت شده معظل مورد بررسی توسط متخصصینی که هیچ ربطی بهشون نداره. و مجرد بودن تو یه جور جذامه که همه برای شفات دعا می کنن. اون چهل-پنجاه نفری که برات از خدا شوهر خاستن اگه مثه بابا می گفتن الهی خیر ببینی همین الان من مریخ بودم.
چه دعای خاستنییه این "الهی خیر ببینی". و فقط وقتی می فهمی چقد معنی پشت این جملس که آدمای "آخر شر" رو درک کنی.
بقیه شم باشه برای بعد. ولی یادم می مونه خیلی چیزا رو...
لحظه تلخ با صدای "مهدی صفدری"
چقد شبیه خودتی داداش گلم. مهربون، خودمونی، دوست داشتنی؛
آرامش داره. اینکه داری برام حرف می زنی. چشمامو که می بندم
می بینم یه جای دیگم. وسط رویاهای قشنگ و آروم.
مثل دریاس این ترانه؛ آروم و زیبا
آرامش عجیبی بِهِم میده این آهنگ