هزارچم

دنبالش می گشتم و می گردم.

از تپه های بلندی که فکر کردم کوه یا قله های فتح نشده ای هستن بالا و پایین رفتم.

هنوزم سر جای اول هستیم.

انگار جریان حرکت رو به جلویی که از آرمانهام انتظار می رفت شده  حکایت جاده هزار چَم.

جاده هزارچم؛ پیچ های جاده ای که اگرچه بالا می روی اما جلو نمی روی

این  روزا  ...  دلم بدجوری دنبال پیداکردن یه دست  آویزه؛...

   که یه تلنگر براش کافیه که  رستگار بشه.

اگه این  روزا  رو برام خاص کنی،....

جوری که بفهمم چه شکلیه که این شکلیه ممنونت میشم.