فقط اگر می خواهی، آنطور بخواه که خواسته بودم که بخواهی

خودخوری.... فکر می کنم این تنها راهی باشه تا کمتر حرص و جوش بخورم.

یادم نمیاد که تو پستای قبلیم نوشته بودم بیخیال همه چیزم یا نه؟؟ اما حالِ الانم شدیدا میگه که اساسا

نمیشه بیخیال باشی. الان حال افراد باخیالی که بهشون دلداری می دم رو درک می کنم. و حرصی که

احیانا اونا از دست من می خورن رو می چِشم.

با خودم و او عهد کردم که به کسی نگویم آرزویم را... او دارد رازم را نمی گوید. من دارم نمی گویم.

ولی چرا ای راز دارم؟ فقط اگر می خواهی آنطور بخواه که خواسته بودم که بخواهی. اگر نمی خواهی

نخواه؛ ولی به من بگو قبلش.

حسودی نمی کنم. اما من از او، و او، و او، و او، و او، و او و... سزاوارترم.

داری حروم می شی ای    بی ............................ دلِ من!

واژه کافی نیست!!!   برایم جای خالی را با جملات مناسب پر کنید